In de reeks Documentaire Dilemma’s gaan steeds twee makers met elkaar in gesprek. Aan de hand van fragmenten vertellen zij over hun maakproces en wat hen drijft om verhalen te vertellen. De ene maker nodigt de ander uit omdat diegene de ander bewondert. De gesprekken verlopen organisch, zonder moderator. De reeks wordt in 2024 met weer drie gesprekken voortgezet op een nieuwe locatie: in het nieuwe Documentaire Paviljoen van het IDFA in het Vondelpark.

DOCUMENTAIRE DILEMMA’S



#1: Hoezo fictie of documentaire?

Vincent Boy Kars en Ester Gould gaan met elkaar in gesprek over hun ervaringen met de combinatie van documentaire en fictie in film en series. Dit doen ze aan de hand van fragmenten uit hun eigen werk, zoals de serie Klassen van Ester Gould en Sarah Sylbing en de film Dramagirl van Vincent Boy Kars. 

8 december 2022
De Balie, Amsterdam

  • Vincent Boy Kars (1990) is een autonoom filmmaker uit Rotterdam. In 2015 studeerde hij af aan de AKV|St.Joost met zijn afstudeerfilm My First Porn Film. Op dit moment werkt hij aan zijn nieuwe film Future Me, het slotstuk van zijn coming of age trilogie over Nederlandse millennials, die begon met Independent Boy (2017) gevolgd door Drama Girl (2020). In elk deel staat een millennial centraal wiens zoektocht naar identiteit en de bijbehorende problematiek wordt blootgelegd en onderzocht in een bijpassend filmisch construct. Hierin laat hij de grenzen tussen documentaire en speelfilm vervagen, en zet ze tegelijkertijd op scherp. Het zijn uiterst persoonlijke films waarin hij samen met zijn personages een psychologisch proces aangaat, ze elkaar een spiegel voorhouden en samen reflecteren op de identiteitskwesties en existentiële vraagstukken waar zijn generatie mee worstelt.

  • Ester Gould is een Nederlands-Schotse documentairemaker en filmproducent (@The Other Room). Naast haar studies (Film- en televisiewetenschap en Journalistiek) werkte ze als regie-assistent in het theater en leerde ze de praktijk van het filmmaken van Heddy Honigmann. Documentaires van haar hand werden wereldwijd vertoond op festivals en in meerdere landen uitgebracht in filmtheaters, waaronder A Strange Love Affair with Ego (Beeld en Geluid IDFA Award 2015, Prijs van de Nederlandse Filmkritiek) en de aan Netflix verkochte festivalhitfilm Strike a Pose (Berlinale 2016, Kristallen Film). Samen met Sarah Sylbing maakte ze de veelgeprezen HUMAN-series Schuldig (Journalist van het Jaar 2016, Zilveren Nipkowschijf 2017) en Klassen (Amsterdamprijs voor de Kunst 2021, DDG Award 2022).

#2: Hoe pak jíj dat nou aan?

Marina Meijer en Marjoleine Boonstra gaan met elkaar in gesprek o.a. over interview of observeren, zelf camera doen of niet en het personage en zijn omgeving.


19 januari 2023
De Balie, Amsterdam

  • Marina Meijer (Rotterdam, 1987) studeerde Politicologie en Taal&Cultuur Studies aan de UvA en Universiteit Utrecht, voordat zij begon aan de Nederlandse Filmacademie. In 2016 studeerde ze af als regisseur van Cargo (2016, 25’, Human), met een wereldpremière op Hot Docs in Toronto. Haar Braziliaanse debuutfilm O Amor É Único (2018, 50’), die zij zelf produceerde, filmde en monteerde, werd geselecteerd voor IDFA. Voor haar filmplan 'Carrousel' won zij in 2017 de Karen de Bok Talent Prijs. Carrousel (2020, 67') ging in première op IDFA en Cinéma Du Réel en won een Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire. Eind 2019 ontving Marina het Documentaire Stipendium van het Prins Bernhard Cultuurfonds ‘vanwege haar talent om thematisch rijke films te maken die zich kenmerken door scherpe en ontroerende observaties en eigenzinnige montagekeuzes, in beeld én geluid.' Haar meest recente film Sezers Zomer (2022, 42') werd geselecteerd voor IDFA's Competition for Youth Documentary.

  • Marjoleine Boonstra is een Nederlandse filmregisseur en D.O.P. met meer dan 25 jaar ervaring. In haar documentaires is een terugkerend thema te zien: wat de mensheid in leven houdt. Haar documentaires draaiden op filmfestivals over de hele wereld en vielen meerdere keren in de prijzen. Ze combineert een poëtische visuele benadering met een meelevende kijk op de wereld wat haar werk opvallend en ontroerend maakt.

    Meer informatie en films van Marjoleine zijn te vinden op haar website: www.marboni.nl.

#3: Welke positie neem je in als maker?

Shamira Raphaëla en Niki Padidar stellen elkaar de vraag: Hoe verhoud je je als maker ten opzichte van je hoofdpersonen en je publiek? En heb je als maker van kleur de verantwoordelijkheid om diversiteit aan te kaarten? 


9 februari 2023
De Balie, Amsterdam

#4 In het hoofd van je personage

Tessa Louise Pope en John Appel gaan met elkaar in gesprek over de kunst van emotionele research. Hoe dring je door tot de psyche van je personages? Hoe vertaal je dat naar filmische scènes? En waar ligt je morele grens?

3 april 2024
Het Documentaire Paviljoen, Amsterdam

#5 Oorlog en vlucht in beeld

Eefje Blankevoort en Reber Dosky spreken elkaar over de kracht van cinematografie in maatschappelijke documentaires; hoe kan je in vorm verschil maken? Hoe maak je een documentaire niet óver maar mét je personages? En hoe creëer je blijvende impact?

24 april 2024

Het Documentaire Paviljoen, Amsterdam

#5 Documentaireserie: verdieping of valkuil?

Mea Dols de Jong gaat in gesprek met Maaik Krijgsman over de dilemma’s die komen kijken bij het maken van een documentaireserie. Want hoe creëer je een lange dramatische lijn die het verhaal voortstuwt en boeiend blijft? Hoe blijf je dan toch flexibel en open voor datgene wat zich in de realiteit afspeelt? Wie heeft de artistieke verantwoordelijkheid, de regisseur of de showrunner?

15 mei 2024

Het Documentairepaviljoen, Amsterdam

  • Niki Padidar is filmmaker. Haar debuutdocumentaire ‘Ninnoc’ won 7 internationale prijzen, waaronder op prestigieuze filmfestivals als Berlinale en IDFA. Niki’s tweede film ‘Al wat je ziet’ (All you see) was dit jaar de openingsfilm van Idfa en ging op 9 november in première in Koninklijk theater Carré.

    Ze bedenkt, schrijft en maakt verhalen voor kinderen, jongeren en volwassenen. Ze is gespecialiseerd in jeugd. Ze heeft het seksuele voorlichtingsboek ‘Dokter Corrie geeft antwoord’ geschreven waar 10.000 exemplaren van zijn verkocht en waar onlangs een tweede druk van is verschenen.

    Ze hoopt dat de kijker verrast of verward is na het zien van haar verhalen en zijn eigen versie van de werkelijkheid in twijfel trekt. En ze hoopt dat ze er minder Brits uit gaat zien in de toekomst zodat mensen haar niet meer 5 keer per dag in het Engels aanspreken.

    Niki is geboren in Iran. Ze heeft fotografie gestudeerd aan de New School University in New York, een oriëntatiejaar aan de Rietveld academie gedaan en haar masters aan de UvA gehaald met als specialisatie ‘Jeugd & media’ en ‘Beeldvorming’.

  • Shamira Raphaëla studeerde af aan de ArtEZ kunstacademie waarna ze, na enkele jaren reality tv-programma’s te hebben gemaakt, uitkwam bij het documentaire vak.

    Shamira zoekt in haar werk graag het schemergebied tussen ‘goed’ en ‘kwaad’ op; van een extreem- rechtse huisvader (Ons Moederland) tot haar eigen geliefde maar verslaafde criminele familie (Deal with it). In 2019 won ze een Gouden Kalf voor Beste Korte Documentaire (de Waarheid over mijn vader) en in 2022 een Gouden Kalf voor Beste Lange Documentaire (Shabu) alsmede twee IDFA awards voor Beste Jeugdfilm (Lenno & de Maanvis en ShabuI . Onlangs maakte ze haar fictie debuut met een drama serie voor KRO/ NCRV (Sihame).

    Meer informatie en films van Marjoleine zijn te vinden op haar website: www.marboni.nl.

  • Tessa Louise Pope (Amsterdam, 1988) studeerde af als documentaireregisseur aan de Nederlandse Filmacademie. Voor haar afstudeerfilm The Origin of Trouble ontving Tessa de Wildcard Documentary Prize (Nederlands Filmfonds). Daarnaast won de film o.a. de VPRO Documentaire Prijs, de Silver Dragon for Best Director of Short Documentary Film op Krakow Film Festival en de prijs voor VEVAM Best Dutch Film op Go Short. Haar tweede film Mijn Gelukkige Ingewikkelde Familie is vertoond op onder andere IDFA, Thessaloniki International Documentary Film Festival, en CinéDOC Tbilisi. The Dutch Directors Guild bekroonde haar documentaire webserie Echoes of IS met de titel ‘Best Digital Storytelling’. In haar film Overtijd (NFF, 2019) doorbreken drie vrouwen de taboesfeer rondom abortus als ze openhartig over hun ervaringen vertellen. Haar meest recente film Zonen zonder Vaders ism BNN-VARA wordt op 4 april uitgezonden op NPO 2.

    Momenteel werkt Tessa aan de coming-of-age documentaireserie Zorgen waarin zeven studenten gevolgd worden in het eerste en tweede jaar van hun zorgopleiding. Daarnaast is ze bezig met de afronding van een nieuwe film i.s.m. de VPRO (oplevering juli 2024) en de ontwikkeling van een volgende documentairefilm.

  • John Appel regisseert na zijn studie Klassieke Taalwetenschappen aan de VU en een opleiding aan de Filmacademie meer dan 40 documentaires voor de bioscoop en tv. Hij hanteert een persoonlijke stijl, dicht op de huid van zijn hoofdpersonen, gebaseerd op wat hij omschrijft als ‘emotionele research’. Zijn films zijn veelvuldig (inter)nationaal bekroond, o.a. de IDFA Award voor zijn film over volkszanger André Hazes, Zij gelooft in mij (1999), is tevens een grote hit in de bioscoop.

    The Last Victory (2003) werd genomineerd als Best European Documentary en kreeg twee Gouden Kalveren. The Player (2009), een persoonlijke film gebaseerd op herinneringen aan zijn goklustige vader, werd o.a. bekroond met de IDFA Award for Best Dutch Documentary en de Filmfonds Award voor Artistiek Succes.

    Wrong time, wrong place is de Openingsfilm van IDFA 2012. Sprekend Nederland (2018), een impressionistische film over de tijdgeest aan de hand van toespraken, werd genomineerd voor de Grote Prijs van de Nederlandse Filmkritiek.

    Zijn nieuwste film Free man grown (2023) is een impressionistisch portret van de virtuoze drummer/componist Yorán Vroom.

  • Eefje Blankevoort (Montreal, 1978) studeerde Geschiedenis en Politicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Zij heeft zich sindsdien ontwikkeld tot een journalistieke duizendpoot; ze schrijft artikelen en boeken, maakt interactieve projecten, tentoonstellingen en documentaire films. Blankevoort regisseerde o.a de veelbekroonde jeugddocumentaire Nieuw, Breng de Joden thuis en Love Radio. Samen met Els van Driel maakte ze de crossmediale productie De Asielzoekmachine (genomineerd voor de Gouden Kalf interactive competition van het Nederlands Filmfestival 2016) en De Deal, een analyse van de gevolgen van de EU-Turkije-deal in 2017. In 2020 maakten zij samen Shadow Game, een veelvoudig bekroond transmediaal documentaireproject over alleenreizende vluchtelingenkinderen in Europa (o.a Gouden Kalf 2021, Prix Europa 2021).

    Blankevoort is medeoprichter van journalistiek productiebureau Prospektor. Daar begeleidt ze als creatief producent ook andere makers zoals Maartje Duin (De plantage van onze voorouders), Tina Farifteh (Kitten of Vluchteling?), Laura Stek (Waar is Sarah), Nicole Terborg (Kweekje) en Çiğdem Yüksel (Moslima / Bir Bilsen). Prospektor werkt crossmediaal en maakt audio- en filmdocumentaires, interactieve projecten, tentoonstellingen, boeken en weet daarmee altijd veel impact te bereiken. Prospektor opereert op het raakvlak van kunst en journalistiek, verbindt de geschiedenis met het heden, de wereld met Nederland. Aan alle projecten ligt gedegen journalistieke research ten grondslag. Terugkerende thema’s zijn migratie, (post) conflict, ons koloniaal verleden, en beeldvorming.

  • Reber Dosky (Koerdistan, 1975) is een Koerdisch/Nederlandse filmmaker. Hij studeerde af aan de Filmacademie in Amsterdam met zijn eerste documentaire The Call (2013). Met de korte film The Sniper of Kobani (2015) brak hij door, ook internationaal en won hij de journalistieke Tegel. Zijn eerste lange documentaire Radio Kobani (2016) ging in première op IDFA en won de IDFA Award in de Nederlandse competitie. Radio Kobani won tientallen prijzen over de hele wereld. In 2017 werd zijn documentaire Meryem genomineerd voor een European Film Award. In 2019 won ook Sidik and the Panther de IDFA Award in de Nederlandse competitie. In 2023 heeft hij de documentaire Daughters of the Sun uitgebracht, die genomineerd is voor een Gouden Kalf.

    Daarnaast geeft Reber masterclasses in film, is hij artistiek directeur van het Amsterdam Koerdisch Film Festival en directeur van Stichting Adar, die een bioscoop en filmacademie in Kobani bouwt. Hij is politiek geëngageerd en brengt in zijn documentaires kleine verhalen van menselijke verhoudingen in beeld en plaatst die in een bredere, maatschappelijke context.

    Blankevoort is medeoprichter van journalistiek productiebureau Prospektor. Daar begeleidt ze als creatief producent ook andere makers zoals Maartje Duin (De plantage van onze voorouders), Tina Farifteh (Kitten of Vluchteling?), Laura Stek (Waar is Sarah), Nicole Terborg (Kweekje) en Çiğdem Yüksel (Moslima / Bir Bilsen). Prospektor werkt crossmediaal en maakt audio- en filmdocumentaires, interactieve projecten, tentoonstellingen, boeken en weet daarmee altijd veel impact te bereiken. Prospektor opereert op het raakvlak van kunst en journalistiek, verbindt de geschiedenis met het heden, de wereld met Nederland. Aan alle projecten ligt gedegen journalistieke research ten grondslag. Terugkerende thema’s zijn migratie, (post) conflict, ons koloniaal verleden, en beeldvorming.

  • Mea Dols de Jong (1988) studeerde filosofie en natuurkunde voor ze begon aan haar opleiding aan de Nederlandse Filmacademie. Haar afstudeerfilm If Mama Ain’t Happy, Nobody’s Happy won meer dan 27 internationale prijzen en belande op de longlist voor de Oscars. In 2016 noemde Variety Mea Dols de Jong een van de ‘Top 10 European Filmmakers to Watch’. Sindsdien werkte Mea aan verschillende documentaires en documentaire series die op meerdere filmfestivals te zien waren. Begin 2024 kwam de 4-delige documentaire serie Niemand die het Ziet uit met haar internationale première op het Cannes series festival.

  • Maaik Krijgsman (1969) is filmmaker/regisseur en scenarioschrijver. Als showrunner/regisseur was hij verantwoordelijk voor de 4-delige serie STAAL over Tata Steel in de IJmond. Hij maakte onder meer de reisseries Langs de oevers van de Yangtze en Door het hart van China voor VPRO televisie. Voor de serie O’Hanlons Helden won hij samen met coregisseur Roel van Broekhoven de Zilveren Nipkowschijf.

    Als scenarist schreef Maaik Krijgsman onder meer de dramaserie Elixer (releasedatum eind 2024) en was hij als hoofdschrijver verantwoordelijk voor de serie Vechtershart. Momenteel schrijft hij een dramaserie voor Netflix.

    Na twee universitaire studies te hebben afgerond (doctoraal Psychologie en Algemene Letteren) bekwaamde Krijgsman zich in het filmvak.

    Als editor monteerde hij vele (documentaire) series en films alvorens zelf de regie ter hand te nemen. Hij volgde scenario-opleidingen en masterclasses bij onder meer het Maurits Binger Instituut, Emmanuel Oberg, Joe Peracchio en Robert McKee. Krijgsman werkt daarnaast als regiecoach en gaf als gastdocent les op onder meer de Film Academie en de School voor Journalistiek in Utrecht.